Hoofdstuk 4: Baaldag

Op de avond waar ik twee afspraken had , waarvan één zakelijk was en één prive, koos ik er toch  voor om naar de zakelijke opdracht te gaan en daar had ik spijt van. Toen ik die avond thuis kwam heb ik mijzelf getroost met een fles Whiskey en viel daarna huilend in slaap, en werd ik op deze dag wakker met knallende koppijn.

Gelukkig had niemand op werk door dat ik hoofdpijn had, mijn gezicht stond net zo chagrijnig als normaal en niemand had dus iets door! Behalve ik zelf natuurlijk, want mijn hoofd kon ieder moment ontploffen. Ontploffen door de alcohol en door alle nutteloze vragen die mij werden gesteld door mijn mede collega’s.

Ergens achter in een hoekje van de kantine zat ik heel zielig met mijn hoofd tussen mijn armen, qua emoties stond ik te knappen en lichamelijk mijn hoofd ook. Waarom moest ik nou weer mijn verdriet weg drinken? Bregje van de afdeling make up had dus toch gelijk, dat drinken je problemen niet oplossen. En helaas deden ze dat ook niet?

“Pardon? Mevrouw?” Een mannen stem klonk vlak naast mij , maar hij kon het nooit tegen mij hebben aangezien niemand van andere afdelingen tegen mij wouden praten. En dat kwam omdat ik met Muffin om ging en dus behoorde tot haar kleine roddel clubje, ach ze moesten eens weten wat die vrouw allemaal wist over sommige mensen in het gebouw, dan wouden ze wel met haar om gaan.

Een klein tikje op mijn schouder , had ik niet verwacht en schrok daardoor dus op. “Pardon” Zei dezelfde mannen stem nog een keer en keek van zijn vinger naar zijn hoofd. Het was een man rond eind twintig met een vriendelijke glimlach, niet al te charmant keek ik hem aan aangezien er nog wat kwijl aan mijn mond hing.

“Gaat alles wel goed, je ziet er een beetje ziek uit.” De man zette zijn dienblad tegen over mij neer en ging zitten. “Och je moest eens weten. In mijn leven loopt alles mis dat kan ik je verzekeren. Een baan waarvan je dacht dat die leuk zou zijn, maar je eigenlijk alleen maar sociale problemen oplevert en vervloekte klusjes. Vind je ook niet dat AnnaConda alleen maar vervelende klusjes uit deelt? Blegh, van welke afdeling kom je eigenlijk?”

Om over mijn verhaal heen te praten schoot alles er in een keer achter elkaar uit, de man moest wel denken dat ik gek was. Dat kon niet anders. “Ik zit op de ene hoogste etage van dit gebouw. Marketing dus. Maar is AnnaConda niet aardig genoeg tegen je? Mij doet ze geen vlieg kwaad!”

“Pfoef laat me niet lachen. Ik mag alleen maar koffie halen, haar post halen of haar jurken van de stomerij. En als haar koffie niet warm genoeg is, of haar jurk iets te gekreukeld is, kan ik alweer terug rennen naar het koffie apparaat en naar de stomerij.  Ze behandeld mij als een stagiair, terwijl ik gewoon haar vaste medewerker ben die tussen al haar klusjes ook nog haar artikelen schrijft.”

Het was fijn om mijn hart is te luchten, en dan nog wel iemand die ook in dit gebouw werkte. Ik had hem nog nooit eerder gezien, maar hij had wel wat weg van Blauw, maar helaas kon hij Blauw niet zijn want hij was groen.  “Wat raar, het is net alsof wij het over twee verschillende mensen hebben. Tegen mij is zij een schat, ze heeft mij meerdere malen ook uitgevraagd. Maar ze is niet mijn type, en zelfs nu doet ze nog aardig tegen mij. Dus snap niet waar dit vandaan komt! Het is heel spijtig om te horen namelijk.”

Ik hield mijn schouders op en keek naar buiten, alles wat AnnaConda al had geflikt sinds ik in Bridgeport was, was ik al aan gewend. Ik kende haar niet anders dan dat ik omschreef, en hoe de man haar omschreef was gewoon onwerkelijk. “Achja, spijtig genoeg ben ik dit gedrag van haar gewend. Maar goed, ze verpest mijn sociaal leven ook nog, want als een collega niet kan naar een opdracht kan ik het gaan oplossen voor hun. Altijd komen ze naar mij toe, daardoor heb ik een hele leuke jongen moeten laten zitten gister..avond.”

Ik viel stiel en kon mijzelf wel voor mijn hoofd slaan, waarom moest ik dit zeggen met een man tegen over mij die waarschijnlijk mij interessant vond.  “Maar kan je dan niet met je collega’s en AnnaConda praten? Ik bedoel een gesprek.”  Hij zei het bloed serieus maar ik hield het niet meer en begon te lachen. Een gesprek met AnnaConda? Dat kon niet zonder je ontslag.

“O my berry, volgens mij voel jij je niet zo lekker.” Ik begon nog harder te lachen en de man zette zijn beker BooGaa neer en gaf mij een klein glimlachje. Een charmante glimlach, zoals een man met stijl zou doen. “Ik voel mij prima hoor!”

Het alarm van mijn mobiel ging af, dat was een reminder dat ik naar de vergadering moest. Maar ik had helemaal geen zin om deze man alleen te laten, het was een erg gezellig gesprek, ondanks dat wij de zelfde persoon heel anders kennen.  “Spijtig genoeg moet ik afscheid van je nemen ..” Ik viel stil, ik wist zijn naam niet eens.

“Dewbear, mijn naam is Dewbear. Aangenaam afscheid te nemen” Grapte hij en hij stond op van zijn stoel. “En wat is uw naam, collega die ik nog nooit eerder heb gezien.” 

“Mijn naam is Violet” Zei ik glimlachend en liep weg, hopelijk kon ik zijn naam later nog in het bestand vinden. Misschien konden we wel eens wat gaan drinken.  Een ding wist ik zeker, meer als een vriend zou het nooit worden !

“Luister, er komt volgende week een nieuwe lijn binnen en ik wil dat jullie allemaal paraat staan om de modellen aan te kleden, op te maken, sieraden te geven en de rest van de troep die ze willen. Let wel op hun voeding Violet, anders gaan ze er dadelijk net zo uit zien als jij.” En dat was alweer belediging nummer één die ik van AnnaConda kreeg.

 Alles wat AnnaConda aan het vertellen was kwam niet echt aan en dacht stiekem alweer aan Blauw en de man die ik in de kantine had ontmoet. Moest ik Blauw via internet bereiken of zijn adres zien te achter halen en het zeggen dat het mij spijt?  “En daarom mag Muffin naar Sunset Valley om verslag te doen van de verschrikkelijke mode daar.”  Zei AnnaConda en werd onderbroken door een te late collega. Het zou ook eens niet..

“Sorry dat ik te laat ben mensen, ik moest nog even een telefoontje plegen en kwam onderweg iemand tegen en je weet hoe dat gaat haha”  De man die ik net in de kantine had ontmoet zat in de vergadering? “Ik ben de Hoofd baas van het blad wat AnnaConda uitbrengt, en ik wou eigenlijk wel eens weten hoe het hier ging. Dus ik kwam even langs” 

Droomde ik het nou, of wou ik hem gewoon graag zien dat hij opeens op popte in de vergader zaal? Schijnbaar was ik zover in dromen land dat ik hem niet eens binnen zag komen, maar was dit echt? ” Violet, ik denk dat jij iets te vertellen hebt of niet? Je ziet er niet echt vrolijk uit?” 

Dewbear had gelijk, ik was ook niet vrolijk met mijn positie in mijn werk maar het betaalde de rekeningen en zolang ik die kon betalen had ik gewoon een dak boven mijn houd. Maar stiekem in mij werd het ook tijd om eens voor mijzelf op te komen. “Ja precies, ik heb inderdaad wat te vertellen. AnnaConda ik ga niet meer als een stom slaafje voor jou werken, ik wil per direct gewoon promotie. Ik schrijf de meeste artikelen hier in deze kamer omdat ik zo vaak voor iedereen inval en dat wordt ik ook een beetje spuugzat. Doe je eigen werk!” 

“En ik hoop dat je eens zal zijn met een promotie AnnaConda, want groot en deels doe ik ook JOU werk.” Het viel stil aan de tafel en nadat ik weer op adem was gekomen kreeg ik door wat ik allemaal had gezegd, en het luchtte op!  

Leave a comment